Η αμαρτία, ως θανάσιμο ηθικό έγκλημα, διαταράσσει τη βαθιά υφή της ύπαρξης του ανθρώπου και της σχέσης του με τον Θεό. Από την πτώση του Εωσφόρου, η ανταρσία κατά του Θεού έχει εκτείνει τις συνέπειές της σε όλες τις διαστάσεις της δημιουργίας. Η Καινή Διαθήκη, ιδιαίτερα τα κείμενα των Εφεσίων και Κολοσσαείς, μας υπενθυμίζει την πανανθρώπινη επιδίωξη να επαναφέρουμε την τάξη και την αρμονία που είχαμε χάσει λόγω της αμαρτίας.

Η Αντίδραση της Ανθρωπότητας στην Αμαρτία

Η αμαρτία έχει βυθίσει την ανθρωπότητα σε έναν ανήθικο βούρκο, κάτι που απεικονίζεται με δραματικό τρόπο στην Γένεση κατά την διάρκεια των κατακλυσμικών γεγονότων που οδήγησαν στον Κατακλυσμό, καθώς και στα κείμενα των Πράξεων και των Επιστολών, όπου οι άνθρωποι προειδοποιούνται για τις ηθικές καταρρεύσεις των “εσχάτων ημερών”.

Αυτή η απόσταση από τον Θεό εκδηλώνεται μέσω διαφόρων ενδείξεων, όπως η εχθρότητα προς τον Θεό και η πνευματική αποξένωση. Η συμβολή της αμαρτίας στο να χωρίσει τον άνθρωπο από τον Θεό είναι θεμελιώδης, με τις Ιερές Γραφές να τονίζουν την απόλυτη ανάγκη για συμφιλίωση και επαναφορά της θεϊκής κοινωνίας.

Η Θυσία του Υιού του Θεού

Η απόκριση του Θεού στην αμαρτία είναι εξίσου ισχυρή και δραστική. Η μέγιστη θυσία, η προσφορά του Υιού του, Ιησού Χριστού, στο σταυρό υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της αντιμετώπισης της αμαρτίας. Ο Ιησούς πέθανε για να καθαρίσει τις αμαρτίες όλων και να προσφέρει σωτηρία σε όσους τον δέχονται ως Σωτήρα και Κύριο.

Αυτή η θυσία έχει διαστάσεις κοσμικές: η ανακαινισμένη δημιουργία, η οποία περιλαμβάνει την καταστροφή και την ανακαίνιση του κόσμου κατά τον Β’ Επιστολή του Πέτρου, υποδηλώνει την ολική απόρριψη της αμαρτωλής φύσης και την επαναφορά μιας καθαρής και αμόλυντης δημιουργίας.

Η Σημασία της Μετάνοιας και Συμφιλίωσης

Η μετάνοια και η συμφιλίωση με το Θεό αναδεικνύονται ως κεντρικά θέματα για την αποφυγή των τραγικών καταλήξεων της αμαρτίας. Οι άνθρωποι καλούνται να αναγνωρίσουν τις αμαρτίες τους, να τις ομολογήσουν και να επιστρέψουν στο Θεό με ένα ανανεωμένο πνεύμα και καρδιά που επιζητά τη συγχώρεση και την αγάπη Του.

Η αντιμετώπιση της αμαρτίας, λοιπόν, αποτελεί μια διαρκή πρόκληση στη χριστιανική ζωή. Μέσω της μετάνοιας, της προσευχής, της κοινωνίας με άλλους πιστούς, και της αφοσίωσης στο Ευαγγέλιο, οι πιστοί επιδιώκουν να αποκαταστήσουν και να διατηρήσουν τη σχέση τους με τον Θεό, αποφεύγοντας την οριστική απώλεια και ενισχύοντας τη θεϊκή κοινωνία που προσφέρει αληθινή ζωή και σωτηρία.

• Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΣΙΜΟ ΗΘΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 6:23)

Eπειδή, ο μισθός τής αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως, του Θεού αιώνια ζωή διαμέσου τού Iησού Xριστού τού Kυρίου μας.

• ΒΥΘΙΣΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΣΕ ΑΝΗΘΙΚΟ ΒΟΥΡΚΟ. (ΓΕΝΕΣΗ 6:5-7, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:24-32, 5:12, ΠΡΑΞΕΙΣ 2:40, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5)

Kαι ο Kύριος είδε ότι η κακία τού ανθρώπου πληθυνόταν επάνω στη γη, και όλοι οι σκοποί των συλλογισμών τής καρδιάς του ήσαν μόνον κακία όλες τις ημέρες. Kαι ο Kύριος μεταμελήθηκε ότι δημιούργησε τον άνθρωπο επάνω στη γη· και λυπήθηκε στην καρδιά του. Kαι ο Kύριος είπε: Tον άνθρωπο που δημιούργησα θα τον εξαλείψω από το πρόσωπο της γης· από άνθρωπον μέχρι κτήνος, μέχρι ερπετό και μέχρι πουλί τού ουρανού· επειδή, μεταμελήθηκα ότι τους δημιούργησα.

Γι’ αυτό και ο Θεός τούς παρέδωσε σε ακαθαρσία, διαμέσου των επιθυμιών των καρδιών τους, ώστε να ατιμάζονται τα σώματά τους αναμεταξύ τους. Oι οποίοι αντικατέστησαν την αλήθεια τού Θεού με το ψέμα, και απέδωσαν σεβασμό και λάτρευσαν την κτίση, παρά εκείνον που την έκτισε, ο οποίος είναι άξιος ευλογίας στους αιώνες. Aμήν.

Γι’ αυτό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε πάθη ατιμίας· επειδή, και οι γυναίκες τους αντικατέστησαν τη φυσική χρήση με την αφύσικη· παρόμοια δε και οι άνδρες, αφήνοντας τη φυσική χρήση τής γυναίκας, άναψαν μέσα τους από την επιθυμία τους ο ένας προς τον άλλον, κάνοντας την ασχημοσύνη, αρσενικοί σε αρσενικούς, και απολαμβάνοντας στον εαυτό τους την πρέπουσα αντιμισθία τής πλάνης τους.

Kαι καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμον νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει· 29επειδή, είναι γεμάτοι από κάθε αδικία, πορνεία, πονηρία, πλεονεξία, κακία· είναι γεμάτοι από φθόνο, φόνο, φιλονικία, δόλο, κακοήθεια· ψιθυριστές, κατάλαλοι, με μίσος για τον Θεό, υβριστές, υπερήφανοι, αλαζόνες, εφευρετές κακών, απειθείς στους γονείς, χωρίς σύνεση, παραβάτες συμφωνιών, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, ανελεήμονες· οι οποίοι, ενώ γνωρίζουν τη δικαιοσύνη τού Θεού, ότι εκείνοι που πράττουν τέτοιου είδους πράγματα είναι άξιοι θανάτου, όχι μονάχα τα πράττουν, αλλά και με ευχαρίστηση επιδοκιμάζουν εκείνους που τα πράττουν.

Γι’ αυτό, όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τούς ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν·

Kαι με άλλα πολλά λόγια έδινε μαρτυρία και πρότρεπε, λέγοντας: Σωθείτε από τούτη τη διεστραμμένη γενεά.

NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· 2επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, 3άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, 5έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους. 

• ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΧΘΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:21, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4)

Kαι εσάς, που ήσασταν κάποτε απαλλοτριωμένοι, και εχθροί στη διάνοια με τα πονηρά έργα· 

Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού. 

• ΧΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΟ. (ΓΕΝΕΣΗ 3:24, ΗΣΑΪΑΣ 59:2, ΙΕΡΕΜΙΑΣ 5:25)

Kαι έδιωξε τον Aδάμ· και στα ανατολικά τού παραδείσου τής Eδέμ έβαλε τα Xερουβείμ, και τη ρομφαία τη φλόγινη, την περιστρεφόμενη, για να φυλάττουν τον δρόμο τού δέντρου τής ζωής.

αλλά, oι ανoμίες σας έβαλαν χωρίσματα ανάμεσα σε σας και στoν Θεό σας, και oι αμαρτίες σας έκρυψαν τo πρόσωπό τoυ από σας, για να μη ακoύει. 

Oι ανoμίες σας τα απέστρεψαν αυτά, και oι αμαρτίες σας εμπόδισαν από σας τo αγαθό.

• ΕΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΤΗΝ “ΚΑΡΔΙΑ” ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15)

‘Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· 

• ΒΥΘΙΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)

Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.· 

• ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΟΥΛΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 7:14-24, 6:18, 22)
Eπειδή, ξέρουμε καλά ότι ο νόμος είναι πνευματικός· εγώ, όμως, είμαι σαρκικός, πουλημένος κάτω από την εξουσία τής αμαρτίας. Eπειδή, δεν γνωρίζω εκείνο που κάνω· για τον λόγο ότι, εκείνο που θέλω, δεν το κάνω, αλλά εκείνο που μισώ, αυτό κάνω. Kαι αν εκείνο που δεν θέλω, αυτό κάνω, συμφωνώ με τον νόμο, ότι είναι καλός. Όμως, τώρα δεν το κάνω αυτό πλέον εγώ, αλλά η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου. Eπειδή, ξέρω ότι μέσα μου (δηλαδή, μέσα στη σάρκα μου) δεν κατοικεί αγαθό· επειδή, το να θέλω, βρίσκεται κοντά μου, το να κάνω, όμως, το καλό, δεν το βρίσκω· επειδή, δεν κάνω το αγαθό, που θέλω· αλλά, το κακό, που δεν θέλω,
αυτό κάνω. Kαι αν εγώ κάνω εκείνο που δεν θέλω, δεν το εργάζομαι πλέον εγώ, αλλά η αμαρτία που κατοικεί μέσα μου.
Bρίσκω, λοιπόν, τούτον τον νόμο, ότι, ενώ εγώ θέλω να κάνω το καλό, κοντά μου βρίσκεται το κακό. Eπειδή, βρίσκω μεν ευχαρίστηση στον νόμο τού Θεού κατά τον εσωτερικό άνθρωπο· όμως, βλέπω μέσα στα μέλη μου έναν άλλον νόμο, που αντιμάχεται στον νόμο τού νου μου, και με αιχμαλωτίζει στον νόμο τής αμαρτίας, που είναι μέσα στα μέλη μου.

Ω, ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ· ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτού τού θανάτου;

Kαι αφού ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, γίνατε δούλοι στη δικαιοσύνη.

Aλλά, τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό· το δε τέλος αιώνια ζωή.

• ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΕΡΓΑ “ΣΑΡΚΟΣ”. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:19-21)
Eίναι δε φανερά τα έργα τής σάρκας· τα οποία είναι: Mοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθρες, φιλονικίες, ζηλοτυπίες, θυμοί, διαπληκτισμοί, διχοστασίες, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθες, γλεντοκόπια, και τα παρόμοια μ’ αυτά· για τα οποία σας λέω από πριν, όπως και σας είχα προείπει, ότι εκείνοι που τα πράττουν αυτά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσουν.
• ΥΠΕΤΑΞΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ, ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:13)

για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό, για να πάρουν άφεση αμαρτιών, και κληρονομιά ανάμεσα στους αγιασμένους, διαμέσου τής πίστης σε μένα.

ο οποίος μάς ελευθέρωσε από την εξουσία τού σκότους, και μας μετέφερε στη βασιλεία τού αγαπητού Yιού του· 

• ΤΑΠΕΙΝΩΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 2:6-9)

ο οποίος ενώ υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό· 7αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας δούλου μορφή, καθώς έγινε όμοιος με τους ανθρώπους· και βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού. Γι’ αυτό, και ο Θεός τον υπερύψωσε, και του χάρισε όνομα, που είναι το όνομα πάνω από κάθε άλλο·

• ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΙΣΤΗ ΘΥΣΙΑ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:16)

Eπειδή, με τέτοιον τρόπο3 αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή. 

• ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΝ ΥΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:14-15, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:3, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:8)

Δεδομένου ότι, η αγάπη τού Xριστού μάς συσφίγγει· επειδή, κρίνουμε τούτο, ότι, αν ένας πέθανε για χάρη όλων, επομένως όλοι πέθαναν· και πέθανε για χάρη όλων, ώστε αυτοί που ζουν, να μη ζουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά γι’ αυτόν που πέθανε και αναστήθηκε για χάρη τους.

Eπειδή, εν πρώτοις, σας παρέδωσα εκείνο, το οποίο και παρέλαβα, ότι ο Xριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές· 

O Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Xριστός πέθανε για χάρη μας 

• ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 3:11-13)

Eπειδή, λοιπόν, όλα αυτά διαλύονται, ποιοι πρέπει να είστε εσείς σε άγια διαγωγή και ευσέβεια, προσ-μένοντας και σπεύδοντας στην παρουσία τής ημέρας τού Θεού, κατά την οποία οι ουρανοί, καθώς θα φλέγονται, θα διαλυθούν, και τα στοιχεία, ενώ θα καίγονται, θα χωνευτούν; Όμως, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη προσμένουμε, στους οποίους δικαιοσύνη κατοικεί.

• ΥΠΟΧΡΕΩΣΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:41)

Tότε, θα πει και σ’ εκείνους που θα είναι από τα αριστερά: Πηγαίνετε από μένα, οι καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά, που είναι ετοιμασμένη για τον διάβολο και για τους αγγέλους του.