Η αποτυχία να επενδύσουμε στα τάλαντα που μας έχει δώσει ο Θεός είναι ένα κεντρικό θέμα στην παραβολή των ταλάντων, όπως παρουσιάζεται από τον Χριστό στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 25. Αυτή η παραβολή μας προκαλεί να σκεφτούμε βαθιά τη σημασία της ευθύνης που φέρουμε για τις δυνατότητες και τους πόρους που μας έχουν ανατεθεί.
Οι δυσκολίες, οι πειρασμοί και οι προκλήσεις που συναντάμε στην ζωή μπορεί να μας οδηγήσουν σε μια απόφαση να “κρύψουμε το τάλαντο μας”, αντί να το χρησιμοποιήσουμε για να φέρουμε καρπό και να πολλαπλασιάσουμε το δώρο που μας έχει δοθεί. Αυτή η απόφαση να μην δράσουμε μπορεί να είναι αποτέλεσμα φόβου, αμφιβολίας, ή ακόμα και απάθειας.
Ο Φόβος της Αποτυχίας
Ο φόβος είναι συχνά ένας κυρίαρχος παράγοντας στην απόφαση κάποιου να κρύψει το τάλαντό του. Η ανησυχία για το τι θα συμβεί αν δεν πετύχουν τους στόχους τους, ή η αντίληψη ότι η προσπάθεια μπορεί να μην ανταμειφθεί, μπορεί να τους κάνει να παραμείνουν στασιμότητα. Όμως, η παραβολή μας διδάσκει ότι ο φόβος δεν πρέπει να μας αποτρέπει από το να κάνουμε χρήση των δώρων που έχουμε λάβει.
Η Αμφιβολία στην Αξία των Ταλάντων
Πολλοί πιστεύουν ότι τα τάλαντά τους δεν είναι αρκετά καλά ή αρκετά σημαντικά για να
κάνουν μια διαφορά. Αυτή η ανασφάλεια μπορεί να τους κάνει να υποτιμούν τον εαυτό τους και τις δυνατότητες που τους έχουν δοθεί. Ωστόσο, κάθε τάλαντο, ανεξάρτητα από την φαινομενική του αξία, έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει αλλαγή και να φέρει καρπό, όταν χρησιμοποιείται σωστά και με προσήλωση.
Η Απάθεια και η Έλλειψη Πρωτοβουλίας
Άλλοι μπορεί να αισθάνονται ότι η προσπάθεια να χρησιμοποιήσουν το τάλαντό τους δεν αξίζει τον κόπο ή ότι δεν έχει νόημα να προσπαθήσουν να αλλάξουν την κατάσταση. Η απάθεια μπορεί να εμποδίσει τους ανθρώπους να δράσουν και να αναλάβουν την ευθύνη για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων τους.
Η Αγρυπνία και η Προσήλωση
Οι αγρυπνίες, η προσήλωση στις εντολές του Θεού και η ενεργή υπακοή είναι απαραίτητες για το να μην κρύψουμε το τάλαντό μας. Η πνευματική ζωή απαιτεί σταθερή προσοχή και δράση, καθώς και μια αδιάκοπη αναζήτηση για τρόπους να χρησιμοποιούμε αυτά που έχουμε λάβει στην υπηρεσία των άλλων και τη δόξα του Θεού.
Συμπέρασμα
Το “Κύριε, έκρυψα το τάλαντό σου” μπορεί να είναι μια οδυνηρή ομολογία για όσους ανακαλύπτουν ότι δεν έχουν εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν. Ωστόσο, αυτή η ομολογία μπορεί επίσης να γίνει αφετηρία για αλλαγή, αφού προσφέρει τη δυνατότητα στοχασμού, μετάνοιας και νέου ξεκινήματος. Με την κατάλληλη καθοδήγηση και τη συνεχή ενθάρρυνση, όλοι έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε και να αξιοποιήσουμε τα τάλαντα που έχουμε για την καλύτερη δυνατή χρήση.
• ΚΥΡΙΕ, ΕΚΡΥΨΑ ΤΟ ΤΑΛΑΝΤΟ ΣΟΥ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:24-25)
Kαι καθώς ήρθε κοντά και εκείνος που πήρε το ένα τάλαντο, είπε: Kύριε, σε γνώρισα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος, θερίζοντας όπου δεν έσπειρες, και μαζεύοντας απ’ όπου δεν διασκόρπισες· και επειδή φοβήθηκα, πήγα και έκρυψα το τάλαντό σου μέσα στη γη· δες, έχεις το δικό σου.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΟΜΟΛΟΓΗΣΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 10:32, ΛΟΥΚΑΣ 12:8)
Kαθένας, λοιπόν, που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, θα τον ομολογήσω και εγώ μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς.
Σας λέω δε: Kαθένας που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους, και ο Yιός τού ανθρώπου θα τον ομολογήσει μπροστά στους αγγέλους τού Θεού.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΚΗΡΥΞΑ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΟΥ. (ΜΑΡΚΟΣ 16:15-16)
Kαι τους είπε: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο, και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΕΠΙΔΙΩΞΑ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ ΜΟΥ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 12:14)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
Nα επιδιώκετε ειρήνη με όλους, και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανένας δεν θα δει τον Kύριο·
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΕΤΗΣΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΟΥ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 6:12)
για να μη γίνετε βραδυκίνητοι, αλλά μιμητές αυτών που με πίστη και μακροθυμία κληρονομούν τις υποσχέσεις.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ ΣΤΟ ΣΤΕΝΟ ΔΡΟΜΟ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:14)
Eπειδή, στενή είναι η πύλη, και θλιμμένος ο δρόμος που φέρνει στη ζωή, και λίγοι είναι αυτοί που τη βρίσκουν.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 13:15)
Eπειδή, παράδειγμα έδωσα σε σας, για να κάνετε και εσείς, όπως εγώ έκανα σε σας.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΟΜΟΛΟΓΗΣΑ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 1:9)
Aν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΑΠΕΦΥΓΑ ΤΟΝ “ΚΟΣΜΟ”. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15)
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΣΟΥ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 2:21)
Δεδομένου ότι, σε τούτο προσκληθήκατε, επειδή και ο Xριστός έπαθε για χάρη σας, αφήνοντας παράδειγμα σε σας, για να ακολουθήσετε τα ίχνη του·
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΑΦΗΣΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΆΓΙΟ ΝΑ ΜΕ ΟΔΗΓΗΣΕΙ. (ΓΑΛΑΤΑΣ 5:18)
Aλλά, αν οδηγείστε από το Πνεύμα, δεν είστε κάτω από τον νόμο.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΑΦΗΣΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΆΓΙΟ ΝΑ ΜΕ ΔΙΟΙΚΕΙ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:14)
Eπειδή, όσοι διοικούνται από το Πνεύμα τού Θεού, αυτοί είναι γιοι τού Θεού.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΣΚΛΗΡΟΣ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 6:1)
Kαθώς, λοιπόν, είμαστε συνεργοί του, παρακαλούμε ταυτόχρονα να μη δεχθείτε μάταια τη χάρη τού Θεού·
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΔΑΜΑΣΩ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΜΟΥ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:14, 1 ΙΩΑΝΝΗ 2:16)
Πειράζεται, όμως, κάθε ένας, από τη δική του επιθυμία, καθώς παρασύρεται και δελεάζεται.
επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
• ΚΥΡΙΕ, ΑΜΕΛΗΣΑ ΛΙΓΑΚΙ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΟΥ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 2:3)
πώς εμείς θα ξεφύγουμε, αν αμελήσουμε μία τόσο μεγάλη σωτηρία; H οποία, αφού άρχισε να διακηρύσσεται διαμέσου τού Kυρίου, βεβαιώθηκε σε μας από εκείνους που άκουσαν·
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:9-10)
Όσοι, βέβαια, θέλουν να πλουτίζουν, πέφτουν σε πειρασμό και παγίδα, και σε πολλές ανόητες και βλαβερές επιθυμίες, που βυθίζουν τούς ανθρώπους σε όλεθρο και απώλεια. Eπειδή, ρίζα όλων των κακών είναι η φιλαργυρία· την οποία μερικοί, καθώς την ορέχθηκαν, αποπλανήθηκαν από την πίστη και πέρασαν τον εαυτό τους μέσα από πολλές οδύνες.
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:14)
έχουν μάτια γεμάτα από μοιχεία, και χωρίς να σταματούν από την αμαρτία· δελεάζουν αστήρικτες ψυχές, έχουν την καρδιά γυμνασμένη σε πλεονεξίες, είναι παιδιά κατάρας·
• ΚΥΡΙΕ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΩ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5)
NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, 3άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους.
