Ο φυσικός άνθρωπος, ως προϊόν της γενεσιουργού δύναμης της φύσης, γεννιέται και εξελίσσεται υπό συνθήκες που επηρεάζουν βαθιά την ψυχολογική και πνευματική του κατάσταση. Αυτός ο άνθρωπος, που ζει και αναπτύσσεται σε ένα περιβάλλον όπου οι επιρροές του κόσμου είναι έντονες και συχνά αντιθετικές προς τις θεϊκές αρχές, βρίσκεται συχνά σε μια κατάσταση πνευματικής απομόνωσης και σύγχυσης.
Η Προσωπικότητα του Φυσικού Ανθρώπου
Η κυρίαρχη φύση του φυσικού ανθρώπου είναι εκείνη που καθοδηγείται από τα ένστικτα, τις φυσικές επιθυμίες και τις παρορμήσεις. Οι βιβλικές αναφορές στον «φυσικό άνθρωπο» περιγράφουν έναν άνθρωπο που ζει χωρίς να γνωρίζει τον Θεό και τα σχέδιά Του για τη διάσωση και την αποκατάσταση. Η ζωή του φυσικού ανθρώπου παραμένει περιορισμένη στα όρια της ορατής ύπαρξης, χωρίς την προοπτική του αιώνιου και του ουράνιου.
Πνευματική Αμάθεια και Σκοτάδι
Ο φυσικός άνθρωπος περιγράφεται στις Αγίες Γραφές ως τυφλωμένος στην πνευματική του κατανόηση. Η τυφλότητα αυτή δεν είναι φυσική, αλλά πνευματική, που τον κάνει ανίκανο να καταλάβει ή να δεχτεί τις αλήθειες που αποκαλύπτει ο Θεός μέσω της διδασκαλίας Του. Αυτό το πνευματικό σκοτάδι τον κρατά δέσμιο σε έναν κύκλο άγνοιας και απομόνωσης από την πνευματική πραγματικότητα και την αλήθεια.
Η Δυνατότητα της Μετάνοιας
Το θεμελιώδες μήνυμα που απευθύνεται στον φυσικό άνθρωπο είναι η κλήση προς μετάνοια. Μέσω της μετάνοιας, ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να απομακρυνθεί από την πνευματική του φτώχεια και να εισέλθει σε μια κατάσταση ουσιαστικής και αληθινής κοινωνίας με τον Θεό. Η μετάνοια είναι η διαδικασία μέσω της οποίας ο άνθρωπος αναγνωρίζει τις αμαρτίες του, ομολογεί την ανάγκη του για θεϊκή συγχώρεση και αλλαγή τρόπου ζωής, απορρίπτοντας τον παλαιό «εαυτό» και ενδυόμενος τον νέο, αναγεννημένο κατ’ εικόνα του Δημιουργού του.
Η Διαδικασία της Δικαίωσης
Μετά τη μετάνοια, έρχεται η δικαίωση. Η δικαίωση είναι η διαδικασία μέσω της οποίας ο άνθρωπος διακηρύσσεται αθώος από τις προηγούμενες αμαρτίες του ενώπιον του Θεού, όχι μέσω των δικών του πράξεων ή ικανοτήτων, αλλά μέσω της αποδοχής της θυσίας του Χριστού στον σταυρό. Η δικαίωση επιτυγχάνεται μόνο μέσω της πίστης και είναι ένα δώρο της χάρης του Θεού.
Η Ζωή Υπό την Καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος
Μετά την δικαίωση, ο αναγεννημένος άνθρωπος καλείται να ζήσει υπό την καθοδήγηση και την επήρεια του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα, ως ο Παράκλητος και οδηγός, παρέχει στον πιστό την απαραίτητη δύναμη και σοφία για να ζήσει μια ζωή που ανταποκρίνεται στα πρότυπα του Θεού, προσφέροντας καρπούς που είναι ευάρεστοι σε Αυτόν και ωφέλιμοι για την πνευματική κοινότητα.
Η Αντιμετώπιση της Πνευματικής Πρόκλησης
Ο φυσικός άνθρωπος, μετά την αναγέννηση, αντιμετωπίζει την συνεχή πρόκληση της πνευματικής ανάπτυξης και ωρίμανσης. Η διαδικασία αυτή δεν είναι απλή ή εύκολη, αλλά απαιτεί σταθερή προσήλωση, αγωνία και προσπάθεια για συνεχή βελτίωση και αυτογνωσία. Η καθημερινή προσευχή, η μελέτη της Αγίας Γραφής, η κοινωνία με άλλους πιστούς και η διαρκής αυτοαξιολόγηση είναι ζωτικής σημασίας για την πνευματική πρόοδο και την αποφυγή της επιστροφής στην προηγούμενη φυσική κατάσταση.
• Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 2:14)
O φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή είναι μωρία σ’ αυτόν, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· για τον λόγο ότι, ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο.
• ΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΗΣ “ΣΑΡΚΟΣ”. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:6-7)
Για τον λόγο ότι, το φρόνημα της σάρκας είναι θάνατος· ενώ, το φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη. Eπειδή, το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο τού Θεού δεν υποτάσσεται, αλλ’ ούτε μπορεί.
• ΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:12)
ότι, εκείνο τον καιρό, ήσασταν χωρίς Xριστό, απαλλοτριωμένοι από την πολιτεία τού Iσραήλ, και ξένοι από τις διαθήκες τής υπόσχεσης, μη έχοντας ελπίδα, και ήσασταν στον κόσμο χωρίς Θεό·
• ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-20)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του.
• ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:18)
σκοτισμένοι στη διάνοια, καθώς είναι απαλλοτριωμένοι από τη ζωή τού Θεού, εξαιτίας τής άγνοιας που είναι μέσα τους, εξαιτίας τής πόρωσης της καρδιάς τους·
• ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39)
Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.
• ΖΕΙ ΜΕ ΜΑΤΑΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:26)
Aν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινώνει τη γλώσσα του, αλλά εξαπατάει την καρδιά του, η θρησκεία του είναι μάταιη.
• ΖΕΙ ΜΕ ΤΥΦΛΩΜΕΝΟ ΝΟΥ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:4)
στους οποίους, καθώς είναι άπιστοι, ο θεός τούτου τού κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός τού ευαγγελίου τής δόξας τού Xριστού, που είναι εικόνα τού Θεού.
• ΖΕΙ ΜΕ ΠΟΡΩΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:18, ΜΑΡΚΟΣ 3:5)
σκοτισμένοι στη διάνοια, καθώς είναι απαλλοτριωμένοι από τη ζωή τού Θεού, εξαιτίας τής άγνοιας που είναι μέσα τους, εξαιτίας τής πόρωσης της καρδιάς τους·
Kαι καθώς τούς κοίταξε ολόγυρα με οργή, λυπούμενος για την πώρωση της καρδιάς τους, λέει στον άνθρωπο: Tέντωσε το χέρι σου. Kαι το τέντωσε· και αποκαταστάθηκε το χέρι του υγιές, όπως και το άλλο.
• ΖΕΙ ΜΕ ΚΑΥΤΗΡΙΑΣΜΕΝΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:2)
διαμέσου τής υπόκρισης ψευδολόγων, που έχουν τη συνείδησή τους καυτηριασμένη,
• ΖΕΙ ΜΕ ΜΟΛΥΣΜΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21-23)
διαμέσου τής υπόκρισης ψευδολόγων, που έχουν τη συνείδησή τους καυτηριασμένη,
• ΖΕΙ ΜΕ ΜΟΛΥΣΜΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ. (ΜΑΡΚΟΣ 7:21-23)
επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο.
• ΕΧΕΙ ΑΣΕΛΓΗ ΔΙΑΓΩΓΗ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 2:7)
και ελευθέρωσε τον δίκαιο Λωτ, που καταθλιβόταν από την ακόλαστη διαγωγή των ανόμων·
• ΕΧΕΙ ΜΑΤΑΙΑ ΠΑΤΡΟΠΑΡΑΔΟΤΗ ΔΙΑΓΩΓΗ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:18)
Kαι αυτή τη φωνή την ακούσαμε εμείς, καθώς ήρθε από τον ουρανό, όταν ήμασταν μαζί του στο άγιο βουνό.
• ΕΧΕΙ ΔΙΑΓΩΓΗ ΠΟΥ ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ ΜΕ ΑΠΑΤΗΛΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:22)
να αποβάλετε από πάνω σας3 τον παλιό άνθρωπο, αυτόν κατά την προηγούμενη διαγωγή, που φθείρεται σύμφωνα με τις απατηλές επιθυμίες·
• ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15, ΙΑΚΩΒΟΣ 4:4)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν·
Mοιχοί και μοιχαλίδες, δεν ξέρετε ότι η φιλία τού κόσμου είναι έχθρα προς τον Θεό; Όποιος, λοιπόν, θελήσει να είναι φίλος τού κόσμου, γίνεται εχθρός τού Θεού.
• ΚΕΙΤΑΙ ΕΝ ΤΩ ΠΟΝΗΡΩ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 5:19)
Γνωρίζουμε ότι είμαστε από τον Θεό· και ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται μέσα στην εξουσία τού πονηρού.
• ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ, ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΙΩΝΙΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, ΛΟΥΚΑΣ 5:32, 13:3, 5, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:14-15, 21:8)
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.
Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.
Όχι, σας λέω· αλλά, αν δεν μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα απολεστείτε.
Kαι ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
