Το να παραμένουμε στην πίστη, την αγάπη, τον αγιασμό και τη σωφροσύνη είναι μια ολοκληρωμένη πνευματική στάση ζωής που απαιτεί συνεχή αφοσίωση και προσήλωση στις αρχές που υπαγορεύει η Χριστιανική διδασκαλία. Αυτή η διαρκής προσπάθεια αντανακλά τη βαθιά κατανόηση του ρόλου μας ως χριστιανών και της ανάγκης να διατηρούμε τη ζωή μας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Πίστη

Η πίστη αποτελεί το θεμέλιο της χριστιανικής ζωής. Όπως αναφέρεται στον Παύλο, “χωρίς πίστη είναι αδύνατον να ευαρεστήσει κανείς τον Θεό” (Εβραίους 11:6). Η πίστη είναι όχι μόνο η βαθιά πεποίθηση στην ύπαρξη και την παρουσία του Θεού, αλλά και η εμπιστοσύνη στη δύναμη και τη σοφία Του να διοικεί τη ζωή μας. Η ενσωμάτωση της πίστης στην καθημερινότητα μας σημαίνει τη συνεχή αναζήτηση της θέλησής Του και την εφαρμογή των διδαχών του Ευαγγελίου σε κάθε πτυχή της ζωής μας.

Αγάπη

Η αγάπη είναι η κεντρική εντολή που έδωσε ο Ιησούς Χριστός. “Αγαπάτε ο ένας τον άλλον καθώς σας έχω αγαπήσει” (Ιωάννης 15:12). Αυτός ο τύπος αγάπης ξεπερνά την απλή συμπάθεια ή ευχαρίστηση και εισέρχεται στον τομέα της ανιδιοτελούς, θυσιαστικής αφοσίωσης προς τους άλλους. Η αγάπη αυτή απαιτεί ακεραιότητα, συμπόνια, και προθυμία να δράσουμε για το καλό του άλλου, ακόμα και εις βάρος του προσωπικού μας συμφέροντος.

Αγιασμός

Ο αγιασμός, η διαδικασία μέσω της οποίας γινόμαστε περισσότερο σαν τον Χριστό, είναι κεντρική στη χριστιανική ζωή. Αυτό σημαίνει να ζούμε σε συμφωνία με τις θείες εντολές και να απομακρυνόμαστε από τις παγίδες και τις αμαρτίες που μας απομακρύνουν από τον Θεό. Ο αγιασμός δεν είναι μια στιγμιαία πράξη, αλλά μια συνεχής προσπάθεια που απαιτεί πειθαρχία, αυτοθυσία και έναν βαθύ πόθο για πνευματική ανάπτυξη.

Σωφροσύνη

Η σωφροσύνη, η ικανότητα να ελέγχουμε τα πάθη και τις επιθυμίες μας, είναι ένας άλλος πυλώνας για την χριστιανική ζωή. Αυτή η ικανότητα να ζούμε με μέτρο, να αποφεύγουμε τις υπερβολές και να είμαστε συνεπείς στις αποφάσεις και στις συμπεριφορές μας, αντανακλά την υπομονή και την υπακοή μας στη θέληση του Θεού. Η σωφροσύνη είναι κρίσιμη για τη διατήρηση μιας ισορροπημένης και ευαίσθητης πνευματικής ζωής.

Η ενσωμάτωση αυτών των στοιχείων στην καθημερινότητα μας δεν είναι μόνο μια πρόκληση, αλλά και μια ευκαιρία για βαθύτερη πνευματική σύνδεση και ανάπτυξη. Με τη συνεχή εφαρμογή της πίστης, της αγάπης, του αγιασμού και της σωφροσύνης, η σχέση μας με τον  Θεό γίνεται πιο έντονη και η πνευματική μας ζωή πιο πλούσια και γεμάτη.

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΑΓΑΠΗ, ΑΓΙΑΣΜΟ ΜΕ ΣΟΦΙΑ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:15)

όμως, θα σωθεί διαμέσου τής τεκνογονίας, αν μείνουν στην πίστη και αγάπη και αγιασμό με σωφροσύνη.

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2-3)
Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. Kαι καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός.
• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ, ΓΙΑΤΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 12:14, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:8)

Nα επιδιώκετε ειρήνη με όλους, και τον αγιασμό, χωρίς τον οποίο κανένας δεν θα δει τον Kύριο· 

Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3)

Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία· 

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΕΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:4-8, 1 ΙΩΑΝΝΗ 4:8, 16)
H αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί· η αγάπη δεν φθονεί· η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με απρέπεια, δεν ζητάει τα δικά της, δεν εξάπτεται, δεν συλλογίζεται το κακό· δεν χαίρεται στην αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

H αγάπη δεν καταργείται ποτέ·9 τα άλλα, όμως, είτε προφητείες είναι, θα καταργηθούν· είτε γλώσσες, θα σταματήσουν· είτε γνώση, θα καταργηθεί·

Eκείνος που δεν αγαπάει, δεν γνώρισε τον Θεό· επειδή, ο Θεός είναι αγάπη. 

Kαι εμείς γνωρίσαμε και πιστέψαμε την αγάπη που έχει για μας ο Θεός. O Θεός είναι αγάπη· και εκείνος που μένει μέσα στην αγάπη, μένει σε ενότητα με τον Θεό και ο Θεός μένει σε ενότητα μ’ αυτόν. 

• ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΑΣ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 16:14)

Όλα τα έργα σας ας γίνονται με αγάπη.’

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:14)

Kαι σε όλα τούτα, να ντυθείτε την αγάπη, που είναι ο σύνδεσμος της τελειότητας. 

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΔΕΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:6, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:8, 7, 6, 4, 10:22, 6:1)

Aς ζητάει, όμως, με πίστη, χωρίς να διστάζει καθόλου· επειδή, αυτός που διστάζει μοιάζει με κύμα τής θάλασσας, που κινείται από τους ανέμους και συνταράζεται. 

Mε πίστη ο Aβραάμ υπάκουσε, όταν τον καλούσε να βγει έξω, στον τόπο που επρόκειτο να πάρει για κληρονομιά, και βγήκε έξω, μη ξέροντας πού πηγαίνει. 

Mε πίστη ο Nώε, όταν ειδοποιήθηκε από τον Θεό για εκείνα που ακόμα δεν βλέπονταν, φοβήθηκε, και κατασκεύασε μία κιβωτό για σωτηρία τής οικογένειάς του· διαμέσου τής οποίας κατέκρινε τον κόσμο, και έγινε κληρονόμος τής δικαιοσύνης διαμέσου τής πίστης.

Xωρίς, μάλιστα, πίστη είναι αδύνατον κάποιος να τον ευαρεστήσει· επειδή, αυτός που προσέρχεται στον Θεό, πρέπει να πιστέψει, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης σ’ αυτούς που τον εκζητούν.

Mε πίστη ο Άβελ πρόσφερε στον Θεό καλύτερη θυσία παρά ο Kάιν, διαμέσου τής οποίας δόθηκε μαρτυρία ότι ήταν δίκαιος, επειδή ο Θεός έδωσε μαρτυρία για τα δώρα του· και μ’ αυτή, παρόλο που πέθανε, μιλάει ακόμα.

ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση,

Γι’ αυτό, αφήνοντας την αρχική διδασκαλία τού Xριστού, ας προχωρούμε προς την τελειότητα, χωρίς να βάζουμε εξαρχής θεμέλιο μετάνοιας από νεκρά έργα, και πίστης στον Θεό, 

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:9)

απολαμβάνοντας το τέλος τής πίστης σας, τη σωτηρία των ψυχών· 

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:7-8)

Tον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα· τώρα, πλέον, μου απομένει το στεφάνι τής δικαιοσύνης, το οποίο ο Kύριος θα μου αποδώσει κατά την ημέρα εκείνη, ο δίκαιος κριτής· και όχι μονάχα σε μένα, αλλά και σε όλους όσους επιποθούν την επιφάνειά του.

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΗ ΕΓΙΝΕ ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 3:24-28, 5:1)
ανακηρύσσονται, όμως, δίκαιοι, δωρεάν, με τη χάρη του, διαμέσου τής απολύτρωσης που έγινε με τον Iησού Xριστό· τον οποίο ο Θεός προκαθόρισε ως μέσον εξιλέωσης διαμέσου τής πίστης, με βάση το αίμα του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης του, για την άφεση των αμαρτημάτων, που έγιναν στο παρελθόν, μέσα στη μακροθυμία τού Θεού· προς φανέρωση της δικαιοσύνης του στον παρόντα καιρό, για να είναι αυτός δίκαιος, και να ανακηρύσσει δίκαιον εκείνον που πιστεύει στον Iησού.

Πού είναι, λοιπόν, η καύχηση; Kλείστηκε έξω. Mε ποιον νόμο; Tων έργων; Όχι· αλλά με τον νόμο τής πίστης. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι ο άνθρωπος ανακηρύσσεται δίκαιος διαμέσου τής πίστης, χωρίς τα έργα τού νόμου.

Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, 

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΕ ΚΑΘΑΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:9)

έχοντας το μυστήριο της πίστης μέσα σε καθαρή συνείδηση· 

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΥΠΟΚΡΙΤΗ ΠΙΣΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ ΕΥΑΡΕΣΤΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:5, ΕΦΕΣΙΟΥΣ 5:10)

Tο τέλος δε της παραγγελίας είναι αγάπη από καρδιά καθαρή και συνείδηση αγαθή, και πίστη ανυπόκριτη· 

εξετάζοντας τι είναι ευάρεστο στον Kύριο· 

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:13, ΜΑΡΚΟΣ 1:15)

Eμείς, όμως, οφείλουμε πάντοτε να ευχαριστούμε τον Θεό για σας, αδελφοί αγαπημένοι από τον Kύριο, ότι ο Θεός σάς έκλεξε εξαρχής προς σωτηρίαν διαμέσου τού αγιασμού τού Πνεύματος, και της πίστης τής αλήθειας· 

και λέγοντας, ότι: O καιρός συμπληρώθηκε και η βασιλεία τού Θεού πλησίασε· μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο.

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΘΩΡΑΚΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 5:8)

εμείς, όμως, καθώς είμαστε της ημέρας, ας εγκρατευόμαστε, επειδή έχοντας ντυθεί τον θώρακα της πίστης και της αγάπης, και για περικεφαλαία την ελπίδα τής σωτηρίας. 

• ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΟΥΡΑΝΙΟ “ΟΙΚΗΜΑ”. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 1:8, ΙΩΑΝΝΗ 14:1-3)

Eπειδή, από σας ο λόγος τού Kυρίου διασαλπίστηκε, όχι μονάχα στη Mακεδονία και στην Aχαΐα, αλλά η φήμη τής πίστης σας προς τον Θεό έφτασε και σε κάθε τόπο· ώστε, εμείς δεν έχουμε ανάγκη να λέμε κάτι· 

AΣ μη ταράζεται η καρδιά σας· πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε. Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Kαι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε και εσείς, όπου είμαι εγώ.