Στη χριστιανική διδασκαλία, η έννοια των χαρισμάτων που παρέχει ο Θεός είναι κεντρική. Σύμφωνα με τις Αγίες Γραφές, ο Θεός διανέμει πνευματικά δώρα και χαρίσματα στους πιστούς για την οικοδόμηση της εκκλησίας και την εκπλήρωση του έργου Του στη γη. Σημαντικό είναι να κατανοήσουμε ότι αυτά τα χαρίσματα παρέχονται ως εργαλεία υπηρεσίας και αγάπης, και όχι ως μέσα καταναγκασμού ή τιμωρίας.

Ο Θεός και τα Χαρίσματα

Ο Θεός, σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Εφεσίους 4:8 και της Πρώτης Επιστολής προς τους Κορινθίους 12:31, δίνει χαρίσματα όπως η σοφία, η διδασκαλία, η προφητεία, η θεραπεία, και πολλά άλλα για την ενίσχυση και την πνευματική ανάπτυξη των πιστών. Αυτά τα χαρίσματα προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για την καλή διακονία και την ενίσχυση της κοινότητας των πιστών.

Η Αποφυγή της Κρίσης

Στο Ματθαίο 7:5, ο Χριστός προειδοποιεί κατά της υποκρισίας των Φαρισαίων, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τη θρησκευτική τους εξουσία για να κρίνουν και να καταδικάζουν τους άλλους, αντί να προσφέρουν αγάπη και κατανόηση. Ο Χριστός τονίζει τη σημασία της εσωτερικής αγνότητας και της αυθεντικότητας στην πίστη.

Η Χρήση των Χαρισμάτων

Τα χαρίσματα πρέπει να  χρησιμοποιούνται για την πνευματική ωφέλεια και όχι για την προσωπική ανάδειξη ή για τον έλεγχο των άλλων. Στη διδασκαλία της Εκκλησίας, όπως αναφέρεται στον Β’ Τιμοθέου 2:25, η πραότητα και η συγκατάβαση είναι θεμελιώδη. Αυτό σημαίνει να αντιμετωπίζουμε τους αντιφρονούντες με κατανόηση και υπομονή, προσπαθώντας να τους καθοδηγήσουμε πίσω στην αλήθεια με αγάπη και όχι με αυστηρότητα ή κατάκριση.

Εφαρμογή των Χαρισμάτων στην Πράξη

Η εφαρμογή των χαρισμάτων στην πράξη απαιτεί συνεχή επίγνωση και αυτοέλεγχο. Στον Ρωμαίους 14:13 και 1 Κορινθίους 4:5, ο Παύλος προειδοποιεί κατά της κρίσης των άλλων και τονίζει την ανάγκη για αυτοαξιολόγηση και πνευματική ταπεινότητα. Η πνευματική ζωή είναι μια διαρκής διαδικασία μάθησης και ανάπτυξης, όπου ο κάθε πιστός καλείται να αναπτύξει τις θείες αρετές και να εργαστεί για την οικοδόμηση και όχι για την καταστροφή.

Πνευματική Οικοδόμηση

Η χρήση των χαρισμάτων θα πρέπει πάντα να επικεντρώνεται στην οικοδόμηση και την ενίσχυση της εκκλησίας και την πνευματική ανάπτυξη των ανθρώπων. Σύμφωνα με τον 2 Κορινθίους 13:10, το έργο της εκκλησίας πρέπει να γίνεται για την οικοδόμηση και όχι για την καταστροφή. Αυτό σημαίνει ότι οι πιστοί οφείλουν να χρησιμοποιούν τα χαρίσματα που τους έχουν δοθεί για να ανυψώσουν και να ενδυναμώσουν τους γύρω τους, αντί να τους κρίνουν ή να τους καταδικάζουν.

• Ο ΘΕΟΣ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ, ΟΧΙ ΜΑΣΤΙΓΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:8, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 12:31)

‘Γι’ αυτό, λέει: «Kαθώς ανέβηκε σε ύψος, αιχμαλώτισε αιχμαλωσία, και έδωσε χαρίσματα στους ανθρώπους». ‘

 

Nα ζητάτε δε με ζήλο τα μεγαλύτερα χαρίσματα· και επιπλέον σας δείχνω έναν δρόμο που σε υπερβολικό βαθμό8 υπερέχει.

• ΤΟΝ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΑ ΘΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΡΑΟΤΗΤΑΣ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 2:25)

‘διδάσκοντας με πραότητα αυτούς που αντιφρονούν· μήπως και ο Θεός δώσει σ’ αυτούς μετάνοια, ώστε να γνωρίσουν την αλήθεια, 

• Η ΡΑΒΔΟΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΑΣΤΙΓΙΟ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:21)

Tι θέλετε; Nάρθω σε σας με ράβδο ή με αγάπη και πνεύμα πραότητας;

• ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ, ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ, ΓΙΑ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:16-17)

Oλόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη· για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό.

• ΤΑ ΝΕΥΡΑ, Ο ΘΥΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:20)

επειδή, η οργή τού ανθρώπου δεν εργάζεται τη δικαιοσύνη τού Θεού. 

• ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Ο ΘΕΟΣ, ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΚΡΙΤΗ ΜΕ ΜΑΣΤΙΓΙΟ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 14:13, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:5, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:1)

Λοιπόν, ας μη κρίνουμε πλέον ο ένας τον άλλον· αλλά, να κρίνετε μάλλον τούτο, το να μη βάζετε πρόσκομμα ή σκάνδαλο στον αδελφό.

Ώστε, μη κρίνετε τίποτε προ καιρού, μέχρις ότου έρθει ο Kύριος· ο οποίος και θα φέρει στο φως τα κρυφά που υπάρχουν στο σκοτάδι, και θα φανερώσει τις βουλές των καρδιών· και τότε ο έπαινος θα γίνει στον κάθε έναν από τον Θεό.

Mη κρίνετε για να μη κριθείτε· 

• ΚΡΙΣΗ ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ ΝΑΙ, ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΚΑΤΑΚΡΙΣΗ ΟΧΙ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 5:12)

επειδή, τι με μέλει να κρίνω και τους έξω; Δεν κρίνετε εσείς τούς μέσα; 

 

• ΘΑ ΕΛΕΓΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΛΕΓΟΝΤΑΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΤΙΤΟΣ 1:9)

προσκολλημένος στον πιστό λόγο τής διδασκαλίας, για να είναι δυνατός και να προτρέπει διαμέσου τής υγιαίνουσας διδασκαλίας, και να ελέγχει αυτούς που αντιλέγουν.

• ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΤΗΝ ΥΓΙΑΙΝΟΥΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ. (ΤΙΤΟΣ 2:1-2, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 1:13)
EΣY, όμως, να λες όσα αρμόζουν στην υγιαίνουσα διδασκαλία· οι ηλικιωμένοι να είναι άγρυπνοι, σεμνοί, σώφρονες, να υγιαίνουν στην πίστη, στην αγάπη, στην υπομονή·

Nα κρατάς το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, που άκουσες από μένα, με πίστη και αγάπη που υπάρχει στον Iησού Xριστό. 

• Ο ΘΕΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ, ΟΧΙ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙΣ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 13:10)

Γι’ αυτό, αυτά τα γράφω ως απών, για να μη φερθώ απότομα ως παρών, σύμφωνα με την εξουσία που μου έδωσε ο Kύριος για οικοδομή, και όχι για καθαίρεση.

• ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ “ΣΑΡΚΑ”. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1:17, ΜΑΡΚΟΣ 16:15-16, ΓΑΛΑΤΑΣ 5:19-21)

Eπειδή, ο Xριστός δεν με απέστειλε για να βαπτίζω, αλλά για να κηρύττω το ευαγγέλιο· όχι με σοφία λόγου, για να μη ματαιωθεί1 ο σταυρός τού Xριστού.

Kαι τους είπε: Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο , και κηρύξτε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί.

Eίναι δε φανερά τα έργα τής σάρκας· τα οποία είναι: Mοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθρες, φιλονικίες, ζηλοτυπίες, θυμοί, διαπληκτισμοί, διχοστασίες, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθες, γλεντοκόπια, και τα παρόμοια μ’ αυτά· για τα οποία σας λέω από πριν, όπως και σας είχα προείπει, ότι εκείνοι που τα πράττουν αυτά βασιλεία Θεού δεν θα κληρονομήσο

• Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΜΕ ΣΟΦΙΑ ΕΙΡΗΝΙΚΗ. (ΙΑΚΩΒΟΣ 3:17)

H σοφία, όμως, που κατεβαίνει από επάνω, πρώτα μεν είναι καθαρή, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης από έλεος και καλούς καρπούς, αμερόληπτη και ανυπόκριτη. 

• Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΝΟΥΘΕΣΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΣΟΦΙΑ ΟΥΡΑΝΟΥ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:16)

O λόγος τού Xριστού ας κατοικεί μέσα σας πλούσια, με κάθε σοφία· διδάσκοντας και νουθετώντας ο ένας τον άλλον, με ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές, ψάλλοντας με χάρη από την καρδιά σας στον Kύριο. 

• Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ “ΑΝΩΘΕΝ” ΣΟΦΙΑ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:8, ΙΑΚΩΒΟΣ 1:5, 3:17)

Προσέχετε να μη σας εξαπατήσει κάποιος διαμέσου τής φιλοσοφίας και της μάταιης απάτης, σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχεία τού κόσμου, και όχι σύμφωνα με τον Xριστό. 

Aν, όμως, κάποιος από σας είναι ελλειπής σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό, που δίνει σε όλους πλούσια, και χωρίς να ονειδίζει· και θα του δοθεί.

H σοφία, όμως, που κατεβαίνει από επάνω, πρώτα μεν είναι καθαρή, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης από έλεος και καλούς καρπούς, αμερόληπτη και ανυπόκριτη.