Η διαδρομή της πίστης δεν είναι μια ευθεία γραμμή που οδηγεί απευθείας στην ευτυχία και την ηρεμία χωρίς δοκιμασίες και δυσκολίες. Είναι μάλλον ένας δρόμος γεμάτος με στροφές και εμπόδια, όπου κάθε βήμα μπορεί να απαιτεί θυσία, αυτοπεριορισμό και προσωπική μεταμόρφωση. Η κεντρική πρόκληση αυτής της πνευματικής πορείας είναι η ικανότητα και η βούληση να σηκώσουμε τον προσωπικό μας σταυρό και να ακολουθήσουμε τον Χριστό, όπως επισημαίνεται στη διδασκαλία του Ματθαίου 16:24.
Το να σηκώνεις τον προσωπικό σου σταυρό σημαίνει να αναλάβεις τις ευθύνες που συνοδεύουν την πίστη σου και να αντιμετωπίσεις με θάρρος και αφοσίωση τις δυσκολίες που προκύπτουν στην προσπάθειά σου να ζήσεις σύμφωνα με τις αρχές και τις διδασκαλίες του Χριστού. Αυτός ο σταυρός δεν είναι απλώς ένα σύμβολο του πόνου ή της θυσίας, αλλά της βαθιάς αγάπης, της πίστης και της αφοσίωσης προς τον Θεό. Είναι μια ημερήσια υπενθύμιση ότι η πίστη μας δεν είναι παθητική, αλλά απαιτεί ενεργή συμμετοχή, αυτοθυσία και την απόρριψη των εγωιστικών επιθυμιών μας.
Η πρόσκληση του Χριστού να ακολουθήσουμε Εκείνον είναι παράλληλα μια πρόσκληση για μεταμόρφωση. Απαιτεί από εμάς να αρνηθούμε τον εαυτό μας, δηλαδή να βάλουμε στην άκρη τις προσωπικές μας επιθυμίες και στόχους, όταν αυτές στέκονται εμπόδιο στη σχέση μας με τον Θεό και στην πνευματική μας ανάπτυξη. Αυτή η αυτοάρνηση δεν είναι μια απώλεια, αλλά ένα μέσο για να κερδίσουμε την αληθινή ζωή και να βρούμε την απόλυτη ευτυχία και ειρήνη στην αγκαλιά του Θεού.
Ο αγώνας της πίστης στο Χριστό είναι ένας αγώνας που διεξάγεται κάθε μέρα και σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Είναι ένας αγώνας που απαιτεί δύναμη, υπομονή και επιμονή, αλλά προσφέρει ως ανταμοιβή την αιώνια ζωή, την παρουσία του Θεού και την απόλυτη ευλογία. Η πνευματική εξάσκηση, η προσευχή, η μελέτη της Αγίας Γραφής και η συμμετοχή στην εκκλησιαστική κοινότητα είναι κρίσιμα στοιχεία αυτού του αγώνα, προσφέροντας τα εφόδια για να αντεπεξέλθουμε στις προκλήσεις και να συνεχίσουμε το ταξίδι μας προς τον Ουρανό με αποφασιστικότητα και πίστη.
Για να είμαστε κατάλληλοι για το περιβάλλον του Ουρανού, όπου “δεν μπαίνει τίποτα που να μολύνει ηθικά”, απαιτείται μια ριζική αλλαγή σε όλα: στη ζωή, στον χαρακτήρα, στις σκέψεις και στις πράξεις μας. Αυτή η αλλαγή δεν είναι πάντα εύκολη ή άνευ πόνου, αλλά μέσω της πίστης και της προσήλωσης στον Χριστό, είναι δυνατή. Η προσπάθεια να ζήσουμε σύμφωνα με τις αρχές και τις διδασκαλίες του Χριστού, να εκτελέσουμε τον λόγο του Θεού, και να προσευχηθούμε με καθαρή καρδιά, μας προετοιμάζει για την αιώνια ζωή και μας καθιστά κατάλληλους για τη βασιλεία των ουρανών.
Καθώς προσπαθούμε να σηκώσουμε τον προσωπικό μας σταυρό και να ακολουθήσουμε τον Χριστό, ας θυμόμαστε ότι η πορεία μας δεν είναι μοναχική. Ο Χριστός μας έχει υποσχεθεί ότι θα είναι μαζί μας κάθε βήμα του δρόμου, προσφέροντάς μας τη δύναμη, την παρηγοριά και την καθοδήγηση που χρειαζόμαστε για να ολοκληρώσουμε το ταξίδι μας. Μέσα από την πίστη, την αγάπη και την υπομονή, μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή που αντανακλά την αληθινή μας ταυτότητα ως παιδιά του Θεού, προετοιμασμένοι για την αιώνια κατοικία που μας περιμένει στον Ουρανό.
• ΣΗΚΩΝΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΟΥ ΣΤΑΥΡΟ; (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 16:24)
Tότε, ο Iησούς είπε στους μαθητές του: Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί.
• ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ; (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 16:24)
Tότε, ο Iησούς είπε στους μαθητές του: Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί.
• ΕΧΕΙΣ ΔΕΧΤΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; (ΛΟΥΚΑΣ 5:32)
Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.
• ΕΧΕΙΣ ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ; (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 16:24)
Tότε, ο Iησούς είπε στους μαθητές του: Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί.
• ΑΡΝΗΣΑΙ ΤΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ; (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12:2)
Kαι να μη συμμορφώνεστε με τούτο τον αιώνα, αλλά να μεταμορφώνεστε διαμέσου τής ανακαίνισης του νου σας, ώστε να δοκιμάζετε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
• ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΑΣΜΟΥ; (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
• ΓΥΜΝΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΣΕΒΕΙΑ; (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:7, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:12)
όμως, τους βέβηλους μύθους, και κατάλληλους για γριές, απόφευγέ τους· και γύμναζε τον εαυτό σου στην ευσέβεια.
Kαι, μάλιστα, όλοι όσοι θέλουν να ζουν με τρόπο ευσεβή εν Xριστώ Iησού, θα διωχθούν. ‘
• ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΣΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ; (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 4:7)
Tον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα·
• ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΠΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ; (ΤΙΤΟΣ 2:7)
παρέχοντας τον εαυτό σου τύπο των καλών έργων σε όλα, φυλάττοντας στη διδασκαλία αδιαφθορία, σεμνότητα,
• ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗΣ Η ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ, Η ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ, Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΟΥ; (ΤΙΤΟΣ 2:2)
οι ηλικιωμένοι να είναι άγρυπνοι, σεμνοί, σώφρονες, να υγιαίνουν στην πίστη, στην αγάπη, στην υπομονή·
• Η ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΡΓΑ ΚΑΛΑ; (ΦΙΛΗΜΟΝΑ 6, ΙΑΚΩΒΟΣ 2:17-26)
για να γίνει η κοινωνία τής πίστης σου ενεργός με τη φανέρωση κάθε καλού, που υπάρχει ανάμεσά σας, σε σχέση με τον Iησού Xριστό.
Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή. 18Aλλά, θα πει κάποιος: Eσύ έχεις πίστη, και εγώ έχω έργα· δείξε μου την πίστη σου από τα έργα σου, και εγώ θα σου δείξω από τα έργα μου την πίστη μου. Eσύ πιστεύεις ότι ο Θεός είναι ένας· καλά κάνεις· και τα δαιμόνια πιστεύουν, και φρίττουν. Θέλεις, όμως, ω μάταιε άνθρωπε, να γνωρίσεις ότι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή; O πατέρας μας ο Aβραάμ δεν δικαιώθηκε από τα έργα, όταν πρόσφερε τον γιο του τον Iσαάκ επάνω στο θυσιαστήριο; Bλέπεις ότι η πίστη συνεργούσε στα έργα του, και από τα έργα η πίστη αποδείχθηκε τέλεια; Kαι εκπληρώθηκε η γραφή, που έλεγε: «O δε Aβραάμ πίστεψε στον Θεό, και του λογαριάστηκε σε δικαιοσύνη»· και ονομάστηκε «φίλος τού Θεού». Bλέπετε, λοιπόν, ότι από έργα δικαιώνεται ο άνθρωπος, και όχι μονάχα από πίστη; Παρόμοια δε και η πόρνη Pαάβ δεν δικαιώθηκε από έργα, όταν υποδέχθηκε τους αποσταλμένους, και τους έβγαλε έξω από άλλον δρόμο; 26Eπειδή, όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή.
• ΕΚΤΕΛΕΙΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ; (ΙΑΚΩΒΟΣ 1:22-25)
Nα γίνεστε δε εκτελεστές τού λόγου, και όχι μονάχα ακροατές, εξαπατώντας τον εαυτό σας. Eπειδή, αν κάποιος είναι ακροατής τού λόγου, και όχι εκτελεστής, αυτός μοιάζει με έναν άνθρωπο, που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο μέσα σε καθρέφτη· επειδή, κοίταξε τον εαυτό του, και αναχώρησε, και αμέσως λησμόνησε ποιος ήταν. Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ’ αυτόν, αυτός που έγινε όχι ακροατής, που λησμονεί, αλλά εκτελεστής έργου, αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του.
• ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ ΜΕ ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΘΕΟ; (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:22)
ας πλησιάζουμε με αληθινή καρδιά, με πληροφορία πίστης, έχοντας τις καρδιές μας καθαρισμένες από πονηρή συνείδηση,
