Στην καρδιά της χριστιανικής πίστης βρίσκεται η έννοια ότι ο Θεός είναι ταυτόχρονα αγάπη και δικαιοσύνη. Αυτό το δίπολο αποτελεί ένα κεντρικό σημείο αναφοράς για την κατανόηση του χαρακτήρα του Θεού και του τρόπου με τον οποίο αλληλεπιδρά με την ανθρωπότητα. Η αγάπη του Θεού εκφράζεται μέσα από την άπειρη χάρη και τη συγχώρεση, ενώ η δικαιοσύνη του εκδηλώνεται μέσω της κρίσης και της απονομής δικαιοσύνης.
Η αγάπη του Θεού είναι ένα θέμα κεντρικής σημασίας στο χριστιανικό κήρυγμα και αναδεικνύεται ως το μέγιστο δώρο προς την ανθρωπότητα. Μέσω της αποστολής του Υιού του, του Ιησού Χριστού, ο Θεός προσφέρει συγχώρεση, δικαίωση, συμφιλίωση, υιοθεσία, αιώνια ζωή, σωτηρία, ουράνια κληρονομιά, και οικήματα στον Ουρανό. Αυτή η αγάπη είναι ανιδιοτελής και προσφέρεται ελεύθερα σε όλους όσους πιστεύουν στη θυσία του Χριστού και δέχονται την προσφορά αγάπης του Θεού με πίστη και μετάνοια.
Από την άλλη πλευρά, η δικαιοσύνη του Θεού υποδηλώνει ότι υπάρχει μια απόλυτη και αναπόφευκτη κρίση για τις αμαρτίες. Ο Θεός, ως τέλειος δικαστής, δεν μπορεί να αγνοήσει την αδικία και την αμαρτία. Οι αμετανόητοι, εκείνοι που επιλέγουν να αγνοήσουν την πρόσκληση του Θεού για μετάνοια και επιστροφή, αντιμετωπίζουν την κρίση και τον αιώνιο θάνατο, όπως αναφέρεται στην Αποκάλυψη.
Εντούτοις, η έμφαση της χριστιανικής διδασκαλίας δεν είναι στην απειλή της κρίσης, αλλά στην προσφορά της αγάπης και της συγχώρεσης. Ο Θεός επιθυμεί όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να έρθουν στη γνώση της αλήθειας. Η μακροθυμία του Θεού είναι μια έκφραση της αγάπης του, περιμένοντας τον αμαρτωλό να μετανοήσει και να επιστρέψει σε Αυτόν.
Η αγάπη και η κρίση του Θεού, ενώ φαίνονται αντιφατικές, αποτελούν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αντικατοπτρίζουν την τέλεια ισορροπία μεταξύ της αγάπης του Θεού για τη δημιουργία του και της δέσμευσής του στη δικαιοσύνη. Οι πιστοί καλούνται να ζήσουν σε αρμονία με αυτήν την αγάπη, αναγνωρίζοντας την ανάγκη για μετάνοια και επιστροφή στο Θεό, και να απολαύσουν την ειρήνη και την αγάπη που προσφέρει η σχέση με Αυτόν..
• Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΛΟΥΚΑΣ 11:42)
Όμως, αλλοίμονο σε σας τούς Φαρισαίους, επειδή αποδεκατίζετε τον δυόσμο και το απήγανο και κάθε λάχανο, και παραβλέπετε την κρίση και την αγάπη τού Θεού. Aυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα μη τα αφήσετε.
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:16)
Eπειδή, με τέτοιον τρόπο3 αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Yιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.
• Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:27, ΠΡΑΞΕΙΣ 17:31)
Kαι καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μία φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
επειδή, προσδιόρισε μία ημέρα, κατά την οποία πρόκειται να κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, διαμέσου ενός άνδρα, που τον διόρισε, και έδωσε γι’ αυτό βεβαίωση σε όλους, ανασταίνοντάς τον από τους νεκρούς.
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΥΓΧΩΡΕΙ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:13)
Kαι εσάς, που ήσασταν νεκροί στα αμαρτήματα και στην ακροβυστία τής σάρκας σας, σας ζωοποίησε μαζί του, καθώς σας συγχώρεσε όλα τα πταίσματα,
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:1, 3:24-28)
Aφού, λοιπόν, ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με την πίστη, έχουμε ειρήνη με τον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού,
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΥΜΦΙΛΙΩΝΕΙ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 5:10-11)
Eπειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου τού θανάτου τού Yιού του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. Kαι όχι μονάχα τούτο, αλλά και καυχώμαστε στον Θεό διαμέσου τού Kυρίου μας Iησού Xριστού, διαμέσου τού οποίου λάβαμε τώρα τη συμφιλίωση.
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΥΙΟΘΕΤΕΙ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:5, 1 ΙΩΑΝΝΗ 3:1-2, ΙΩΑΝΝΗ 1:12-13)
αφού μας προόρισε σε υιοθεσία διαμέσου τού Iησού Xριστού στον εαυτό του, σύμφωνα με την ευδοκία τού θελήματός του,
Δέστε τι είδους αγάπη έδωσε σε μας ο Πατέρας, ώστε να ονομαστούμε παιδιά τού Θεού. Γι’ αυτό ο κόσμος δεν μας γνωρίζει, επειδή δεν γνώρισε αυτόν. Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι.
Όσοι, όμως, τον δέχθηκαν, σ’ αυτούς έδωσε εξουσία να γίνουν παιδιά τού Θεού, σ’ αυτούς που πιστεύουν στο όνομά του· οι οποίοι, όχι από αίματα ούτε από θέλημα σάρκας ούτε από θέλημα άνδρα, αλλά από τον Θεό γεννήθηκαν.
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ. (1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΣΩΤΗΡΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:8)
Eπειδή, κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου τής πίστης· και αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού· ‘
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 1:18)
ώστε να φωτιστούν τα μάτια τού νου σας, στο να γνωρίσετε ποια είναι η ελπίδα τής πρόσκλησής του, και ποιος ο πλούτος τής δόξας τής κληρονομιάς του στους αγίους·
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΟΙΚΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. (ΙΩΑΝΝΗ 14:2)
Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο.
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΘΑΥΜΑΣΙΑ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 2:9)
αλλά, καθώς είναι γραμμένο: «Eκείνα που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, και σε καρδιά ανθρώπου δεν ανέβηκαν, τα οποία ο Θεός ετοίμασε γι’ αυτούς που τον αγαπούν».
• Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:8, 1 ΙΩΑΝΝΗ 3:2-3, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 22:4)
Mακάριοι οι καθαροί στην καρδιά· επειδή, αυτοί θα δουν τον Θεό.
Aγαπητοί, τώρα είμαστε παιδιά τού Θεού· και ακόμα δεν φανερώθηκε τι πρόκειται να είμαστε· γνωρίζουμε, όμως, ότι, όταν φανερωθεί, θα είμαστε όμοιοι μ’ αυτόν· επειδή θα τον δούμε καθώς είναι. Kαι καθένας που έχει αυτή την ελπίδα επάνω σ’ αυτόν, αγνίζει τον εαυτό του, όπως εκείνος είναι αγνός.
Kαι θα δουν το πρόσωπό του, και το όνομά του θα είναι επάνω στα μέτωπά τους.
• Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 20:14-15, 21:8)
Kαι ο θάνατος και ο άδης ρίχθηκαν στη λίμνη τής φωτιάς· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος. Kαι όποιος δεν βρέθηκε γραμμένος στο βιβλίο τής ζωής, ρίχθηκε στη λίμνη τής φωτιάς.
Eνώ οι δειλοί και άπιστοι και μολυσμένοι με βδελύγματα και φονιάδες και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτρες, και όλοι οι ψεύτες, θα έχουν τη μερίδα τους μέσα στη λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι· αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.
