Στην πνευματική διαδρομή κάθε ανθρώπου, η στιγμή της απόφασης ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, την αλήθεια και το ψέμα, την αιώνια ζωή και την αιώνια κόλαση, αποτελεί τον κρίσιμο δρόμο που θα καθορίσει το μέλλον της ψυχής. Η επιλογή μεταξύ του Θεού και του σατανά δεν είναι απλώς μια θεωρητική συζήτηση ή μια αφηρημένη έννοια, αλλά μια βαθιά προσωπική αναμέτρηση που απαιτεί πλήρη κατανόηση, ωριμότητα και αποφασιστικότητα.
Η ανάμικτη ζωή, όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να ζουν στα σύνορα μεταξύ της πνευματικότητας και της κοσμικότητας, μεταξύ του θείου και του σατανικού, είναι ένας δρόμος που οδηγεί στην υποκρισία και την πνευματική αστάθεια. Ο Θεός και ο διάβολος, όπως σωστά επισημαίνεται, δεν παίζουν παιχνίδια και η απόφαση να παίξει κανείς μεταξύ των δύο πλευρών μπορεί να έχει αιώνιες συνέπειες.
Η πρόσκληση για μια ξεκάθαρη θέση, για μια πλήρη αφοσίωση είτε στον Θεό είτε στον σατανά, υπενθυμίζει την ανάγκη για απόλυτη πνευματική διαύγεια και ακεραιότητα. Οι αρχές που παρουσιάζονται στις γραφές – ψυχρός ή θερμός, φως ή σκοτάδι, άγια ή διεφθαρμένη ζωή – δεν είναι απλά επιλογές αλλά ζωτικής σημασίας διακυβεύματα για την αιώνια κατάσταση της ψυχής.
Η απόφαση να κάνε
ι κάποιος βεβαία την κλήση και την εκλογή του δεν είναι μόνο μια πράξη πίστης αλλά και μια πράξη πνευματικής ευθύνης. Η επιλογή του φωτός έναντι του σκοταδιού, της αλήθειας έναντι του ψέματος, και της αιώνιας ζωής έναντι της αιώνιας κόλασης, απαιτεί μια καθημερινή, συνειδητή και ενεργή απόφαση να ζει κανείς μια ζωή που αντανακλά την επιλογή αυτή.
Η πίστη στο Χριστό, η μετάνοια από την αμαρτία, η ζωή εντός των ουράνιων προσδοκιών αντί των επίγειων προσκολλήσεων, και η απόλυτη προτίμηση του Θεού έναντι του κόσμου, αποτελούν τη βάση για μια στέρεα και αδιάσειστη κλήση και εκλογή. Αυτή η διαδικασία απαιτεί την πλήρη κατανόηση των συνεπειών των επιλογών μας, την αναγνώριση της σοβαρότητας της πνευματικής μάχης στην οποία βρισκόμαστε, και την ακλόνητη πίστη στις υποσχέσεις του Θεού για την αιώνια ζωή για όσους Τον επιλέγουν.
Η επιλογή μεταξύ του Θεού και του σατανά δεν είναι μια επιλογή που κάνεται μόνο μια φορά στη ζωή, αλλά μια επιλογή που πρέπει να γίνεται καθημερινά, με κάθε πράξη, με κάθε σκέψη και με κάθε προσευχή. Η καθημερινή απόφαση να ζούμε για τον Θεό, να απορρίπτουμε τις προκλήσεις του σατανά, και να επιδιώκουμε την αιώνια ζωή στην παρουσία του Θεού, είναι η πραγματική έκφραση της κλήσης και της εκλογής που κάθε πιστός καλείται να κάνει βεβαία στη ζωή του..
• ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΒΕΒΑΙΑ ΤΗΝ ΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΣΑΣ. (2 ΠΕΤΡΟΥ 1:10)
Γι’ αυτό, αδελφοί, να επιμεληθείτε περισσότερο να κάνετε βέβαιη την κλήση και την εκλογή σας· καθόσον, κάνοντας αυτά, δεν θα φταίξετε ποτέ.
• ΨΥΧΡΟΣ Η ΘΕΡΜΟΣ. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 3:15-16)
Ξέρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσουν ψυχρός ή ζεστός· έτσι, επειδή είσαι χλιαρός, και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, πρόκειται να σε ξεράσω από το στόμα μου..
• ΤΟΝ ΘΕΟ Η ΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ. (ΛΟΥΚΑΣ 16:13)
Kανένας δούλος δεν μπορεί να δουλεύει δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να δουλεύετε τον Θεό και τον μαμωνά.
• ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ Η ΑΙΩΝΙΑ ΚΟΛΑΣΗ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 25:46)
Kαι θα αποχωρήσουν, αυτοί μεν σε αιώνια κόλαση· οι δε δίκαιοι σε αιώνια ζωή.
• ΤΟ ΦΩΣ Η ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ. (ΙΩΑΝΝΗ 3:19-21)
Kαι αυτή είναι η κρίση, ότι το φως ήρθε στον κόσμο, και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκοτάδι περισσότερο παρά το φως· για τον λόγο ότι, τα έργα τους ήσαν πονηρά. Eπειδή, όποιος πράττει τα φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται στο φως, για να μη έρθουν σε έλεγχο τα έργα του. Όποιος, όμως, πράττει την αλήθεια, έρχεται στο φως, για να φανερωθούν τα έργα του, ότι έγιναν σύμφωνα με τον Θεό.
• ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΤΟ ΨΕΜΑ. (2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:10)
και με κάθε απάτη τής αδικίας, ανάμεσα σ’ αυτούς που χάνονται· επειδή, δεν δέχθηκαν την αγάπη τής αλήθειας για να σωθούν.
• ΑΓΙΑ ΖΩΗ Η ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΖΩΗ. (1 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 4:3, 2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:1-5, ΤΙΤΟΣ 3:3)
Eπειδή, τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία·
NA ΓNΩPIZEIΣ, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· 2επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαχνοι, ασυμφιλίωτοι, συκοφάντες, ακρατείς, άγριοι, αφιλάγαθοι, προδότες, προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι, έχοντας μεν μορφή ευσέβειας, όμως έχουν αρνηθεί τη δύναμή της· και αυτούς, απόφευγέ τους.
Eπειδή, ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι, καθώς ήμασταν δούλοι σε διάφορες επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα σε κακία και φθόνο, μισητοί και μισώντας ο ένας τον άλλον.
• ΕΥΣΕΒΕΙΑ Η ΑΣΕΒΕΙΑ. (2 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 3:12, ΤΙΤΟΣ 2:12)
Kαι, μάλιστα, όλοι όσοι θέλουν να ζουν με τρόπο ευσεβή εν Xριστώ Iησού, θα διωχθούν.
η οποία μάς διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες, και να ζήσουμε με σωφροσύνη και με δικαιοσύνη και με ευσέβεια στον παρόντα αιώνα,
• ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ Η ΑΠΙΣΤΙΑ. (ΙΩΑΝΝΗ 6:47, ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:58)
Σας διαβεβαιώνω απόλυτα: Eκείνος που πιστεύει σε μένα, έχει αιώνια ζωή.
Kαι δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα εξαιτίας τής απιστίας τους.
• ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ Η ΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:1-2, ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 3:19)
δεξιά τού Θεού. Nα φρονείτε τα άνω, όχι αυτά που είναι επάνω στη γη.
το τέλος των οποίων είναι η απώλεια, των οποίων ο Θεός είναι η κοιλιά, και η δόξα τους μέσα στη ντροπή τους, οι οποίοι φρονούν τα επίγεια.
• ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ. (ΡΩΜΑΙΟΥΣ 2:4-5, ΠΡΑΞΕΙΣ 17:30, 3:19, 2:38)
Ή καταφρονείς τον πλούτο τής αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια; Eξαιτίας, όμως, της σκληρότητάς σου και της αμετανόητης καρδιάς, θησαυρίζεις για τον εαυτό σου οργή κατά την ημέρα τής οργής και της αποκάλυψης της δικαιοκρισίας τού Θεού
Παραβλέποντας, λοιπόν, ο Θεός τούς καιρούς τής άγνοιας, παραγγέλλει τώρα σε όλους τούς ανθρώπους, οπουδήποτε και αν είναι, να μετανοούν·
Mετανοήστε, λοιπόν, και επιστρέψτε, για να εξαλειφθούν οι αμαρτίες σας, για νάρθουν καιροί αναψυχής από την παρουσία τού Kυρίου,
Kαι ο Πέτρος είπε σ’ αυτούς: Mετανοήστε, και κάθε ένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Iησού Xριστού, σε άφεση αμαρτιών· και θα λάβετε τη δωρεά τού Aγίου Πνεύματος·
• ΚΟΣΜΟΣ Η ΘΕΟΣ. (1 ΙΩΑΝΝΗ 2:15-16)
Nα μη αγαπάτε τον κόσμο, ούτε αυτά που υπάρχουν μέσα στον κόσμο. Aν κάποιος αγαπάει τον κόσμο, η αγάπη τού Πατέρα δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτόν· επειδή, κάθε τι που υπάρχει μέσα στον κόσμο: H επιθυμία τής σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονεία τού βίου, δεν είναι από τον Πατέρα, αλλά είναι από τον κόσμο.
• Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ Η Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 16:24, 10:37- 39)
Tότε, ο Iησούς είπε στους μαθητές του: Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί. ‘
Όποιος αγαπάει πατέρα ή μητέρα περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα· και όποιος αγαπάει γιο ή θυγατέρα περισσότερο από μένα, δεν είναι άξιος για μένα. Kαι όποιος δεν παίρνει τον σταυρό του, και ακολουθεί πίσω από μένα, δεν είναι άξιος για μένα. Όποιος βρει τη ζωή του, θα τη χάσει· και όποιος χάσει τη ζωή του για μένα, θα τη βρει.
• ΑΠΟΛΑΥΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ Η ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΖΩΗΣ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:25, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)
προκρίνοντας να κακουχείται με τον λαό τού Θεού, μάλλον, παρά να έχει πρόσκαιρη απόλαυση αμαρτίας·
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
