Σε έναν κόσμο που είναι γεμάτος από περισπασμούς, προκλήσεις και προσφορές για πρόσκαιρες απολαύσεις, η πρόκληση να ατενίσεις στα μη βλεπόμενα, στα αιώνια, αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Η απόφαση που κάθε άνθρωπος καλείται να πάρει αφορά το πού θα επενδύσει την καρδιά, το μυαλό και την ψυχή του. Επιλογές και αποφάσεις που φαίνονται ασήμαντες, καθορίζουν την αιωνιότητα, δείχνοντας την πνευματική κατάσταση του ατόμου ενώπιον του Θεού και όχι μόνο ενώπιον των ανθρώπινων δικαιολογιών που συχνά οδηγούν στην αυτοαπάτη.
Η Επιλογή μεταξύ του Φευγαλέου και του Αιώνιου
Το να ατενίζεις τα βλεπόμενα ή τα μη βλεπόμενα δεν είναι μόνο ένα ζήτημα προσωπικής προτίμησης αλλά μία καθοριστική πνευματική στάση. Τα βλεπόμενα είναι προσωρινά, ενώ τα μη βλεπόμενα είναι αιώνια. Αυτή η αντίθεση προσδιορίζει τη βαθύτερη διάσταση της ζωής: την πρόσκαιρη απόλαυση έναντι της αιώνιας ευτυχίας και ειρήνης.
Η Σημασία της Πνευματικής Συνειδητοποίησης
Η αναγνώριση της πνευματικής κατάστασης ενώπιον του Θεού απαιτεί συνειδητή προσπάθεια και ταπείνωση. Η αυτοδικαίωση, η προσπάθεια να δικαιολογήσει κάποιος τις πράξεις και τις επιλογές του χωρίς να λάβει υπόψιν τα πνευματικά κριτήρια, οδηγεί στην πνευματική τύφλωση και τελικά στην καταστροφή. Η μετάνοια και η επιστροφή στο Θεό, αντιθέτως, αποτελεί την πύλη προς τη σωτηρία και την αιώνια ζωή.
Η Πρόκληση της Μετάνοιας
Η μετάνοια δεν είναι απλά μια λέξη ή μια θεωρητική έννοια, αλλά μία βαθιά προσωπική διαδικασία αλλαγής του τρόπου σκέψης, της καρδιάς και της ζωής. Απαιτεί την απόρριψη των ανομιών, την καθαρισμό της καρδιάς και την πλήρη προσήλωση στα μη βλεπόμενα, στα αιώνια δώρα και υποσχέσεις του Θεού.
Η Επιλογή που Οδηγεί στην Αιωνιότητα
Η απόφαση να ατενίζεις τα μη βλεπόμενα και να προσανατολίζεσαι προς τα άνω αντί για τα επίγεια, τα πρόσκαιρα, τα σαρκικά και τις επιθυμίες, είναι η επιλογή που ορίζει την αιωνιότητα. Η πίστη στο Ευαγγέλιο, η προσκόλληση στην αλήθεια του Θεού, και η συνειδητή απομάκρυνση από τις παγίδες του σκότους, οδηγούν στην πραγματική ζωή, στην αιώνια σωτηρία και στην αγκαλιά του Θεού.
Συμπέρασμα
Η επιλογή να ατενίσεις τα βλεπόμενα ή τα μη βλεπόμενα, τα πρόσκαιρα ή τα αιώνια, δεν είναι μόνο μία πνευματική διαδρομή αλλά και μία πρόκληση ζωής που απαιτεί απόλυτη αφοσίωση, συνειδητοποίηση και προσήλωση στην αλήθεια του Θεού. Η προοπτική της αιωνιότητας προσφέρει την απαραίτητη κατεύθυνση και οδηγεί στην αληθινή ευτυχία, την ειρήνη, και την αιώνια ζωή μαζί με τον Δημιουργό.
• ΑΤΕΝΙΖΕΙΣ ΤΑ ΒΛΕΠΟΜΕΝΑ Η ΤΑ ΜΗ ΒΛΕΠΟΜΕΝΑ. (2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:18)
για τον λόγο ότι, εμείς δεν ατενίζουμε σ’ αυτά που βλέπονται, αλλά σ’ αυτά που δεν βλέπονται· επειδή, αυτά που βλέπονται είναι πρόσκαιρα, ενώ αυτά που δεν βλέπονται είναι αιώνια.
• ΣΤΑ ΑΝΩ Η ΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ. (ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 3:1-2, ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 3:19)
• ΣΤΑ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ Η ΤΑ ΑΙΩΝΙΑ. (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 11:25, 2 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4:18, 2 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ 2:16, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 9:12)
προκρίνοντας να κακουχείται με τον λαό τού Θεού, μάλλον, παρά να έχει πρόσκαιρη απόλαυση αμαρτίας·
για τον λόγο ότι, εμείς δεν ατενίζουμε σ’ αυτά που βλέπονται, αλλά σ’ αυτά που δεν βλέπονται· επειδή, αυτά που βλέπονται είναι πρόσκαιρα, ενώ αυτά που δεν βλέπονται είναι αιώνια.
Kαι ο ίδιος ο Kύριός μας Iησούς Xριστός και ο Θεός και Πατέρας μας, που μας αγάπησε και έδωσε αιώνια παρηγορία και ελπίδα αγαθή διαμέσου τής χάρης του,
ούτε με αίμα τράγων και μοσχαριών, αλλά διαμέσου τού δικού του αίματος, μία φορά για πάντα μπήκε μέσα στα άγια, αποκτώντας αιώνια λύτρωση.
• ΣΤΑ ΣΑΡΚΙΚΑ Η ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ. (ΕΦΕΣΙΟΥΣ 2:3, 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 14:1)
ανάμεσα στους οποίους και όλοι εμείς συναναστραφήκαμε κάποτε, σύμφωνα με τις επιθυμίες τής σάρκας μας, κάνοντας τα θελήματα της σάρκας και των συλλογισμών· και ήμασταν από τη φύση μας τέκνα οργής, όπως και οι υπόλοιποι.
Nα ακολουθείτε την αγάπη· και να ζητάτε με ζήλο τα πνευματικά χαρίσματα, περισσότερο όμως το να προφητεύετε.
• ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ Η ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ. (ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 4:11-12, 1 ΠΕΤΡΟΥ 1:14, 2 ΠΕΤΡΟΥ 1:4)
Όχι ότι το λέω, επειδή βρίσκομαι σε στέρηση· δεδομένου ότι, εγώ έμαθα να είμαι αυτάρκης σε όσα έχω. Ξέρω να περνώ με στέρηση, ξέρω και να έχω περίσσευμα· σε κάθε τι, και σε όλα, είμαι διδαγμένος, και να χορταίνω και να πεινάω, και να έχω περίσσευμα και να στερούμαι.
ως παιδιά υπακοής, χωρίς να συμμορφώνεστε με τις προηγούμενες επιθυμίες, που είχατε εν αγνοία σας·
διαμέσου των οποίων δωρήθηκαν σε μας οι πιο μεγάλες και πολύτιμες υποσχέσεις, ώστε διαμέσου αυτών να γίνετε κοινωνοί θείας φύσης, έχοντας αποφύγει τη διαφθορά, που υπάρχει μέσα στον κόσμο, διαμέσου τής επιθυμίας.
• Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ Η ΤΗΝ ΑΛΛΗ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:19, ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1:23, ΙΩΑΝΝΗ 17:24)
Aν μονάχα σ’ αυτή τη ζωή ελπίζουμε στον Xριστό, είμαστε ελεεινότεροι από όλους τούς ανθρώπους.
επειδή, στενοχωρούμαι από τα δύο, έχοντας μεν την επιθυμία να αναχωρήσω, και να είμαι με τον Xριστό· δεδομένου ότι, είναι πολύ πλέον καλύτερα·
Πατέρα, εκείνους που μου έδωσες, θέλω, όπου είμαι εγώ, να είναι και εκείνοι μαζί μου· για να θωρούν τη δόξα τη δική μου,11 την οποία μού έδωσες, επειδή με αγάπησες πριν από τη δημιουργία τού κόσμου.
• ΓΙΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟ Η ΚΑΙ ΤΑ ΨΥΧΙΚΑ. (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 6:25)
Γι’ αυτό, σας λέω: Nα μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι να φάτε και τι να πιείτε· ούτε για το σώμα σας τι να ντυθείτε. Δεν είναι η ζωή πολυτιμότερη από την τροφή, και το σώμα από το ένδυμα;
• ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ. (1 ΠΕΤΡΟΥ 1:9, ΕΒΡΑΙΟΥΣ 10:39, ΠΡΑΞΕΙΣ 17:32)
απολαμβάνοντας το τέλος τής πίστης σας, τη σωτηρία των ψυχών·
Eμείς, όμως, δεν είμαστε απ’ αυτούς που σέρνονται προς τα πίσω για απώλεια, αλλά απ’ αυτούς που πιστεύουν προς σωτηρία τής ψυχής.
Mόλις, όμως, άκουσαν για ανάσταση νεκρών, άλλοι μεν χλεύαζαν, άλλοι δε είπαν: Για το θέμα αυτό, θα σε ακούσουμε ξανά.
• ΣΤΗ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Η ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΑΣ ΖΩΗΣ. (ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ 1:2, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 8:20, 2 ΠΕΤΡΟΥ 3:13, 1 ΤΙΜΟΘΕΟΥ 6:19)
Mαταιότητα ματαιoτήτων, είπε o Eκκλησιαστής· ματαιότητα ματαιoτήτων, τα πάντα ματαιότητα.
Eπειδή, η φύση υποτάχθηκε στη ματαιότητα, όχι θεληματικά, αλλά εξαιτίας εκείνου που την υπέταξε,
Όμως, σύμφωνα με την υπόσχεσή του, καινούργιους ουρανούς και καινούργια γη προσμένουμε, στους οποίους δικαιοσύνη κατοικεί.
θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή.
• ΣΤΑ ΜΑΤΑΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Η ΤΟΝ ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΕΟ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 14:15)
και λέγοντας: Άνδρες, γιατί τα κάνετε αυτά; Kαι εμείς άνθρωποι είμαστε, ομοιοπαθείς με σας, κηρύττοντας σε σας, να επιστρέψετε απ’ αυτά τα μάταια στον ζωντανό Θεό, ο οποίος δημιούργησε τον ουρανό και τη γη και τη θάλασσα, και όλα όσα είναι μέσα σ’ αυτά·
• ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ Η ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 3:20, ΡΩΜΑΙΟΥΣ 1:1)
Kαι πάλι: «O Kύριος γνωρίζει τούς συλλογισμούς των σοφών ότι είναι μάταιοι».
O Παύλος, δούλος τού Iησού Xριστού, καλεσμένος απόστολος, ξεχωρισμένος για το ευαγγέλιο του Θεού,
• ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Η ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. (1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 15:1-2, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 2:8)
αν πιστέψατε μάταια.
Προσέχετε να μη σας εξαπατήσει κάποιος διαμέσου τής φιλοσοφίας και της μάταιης απάτης, σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων, σύμφωνα με τα στοιχεία τού κόσμου, και όχι σύμφωνα με τον Xριστό.
• ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Η ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ. (ΠΡΑΞΕΙΣ 26:18-19, ΚΟΛΟΣΣΑΕΙΣ 1:13)
Γι’ αυτό, βασιλιά Aγρίππα, δεν έγινα απειθής στην ουράνια οπτασία
ο οποίος μάς ελευθέρωσε από την εξουσία τού σκότους, και μας μετέφερε στη βασιλεία τού αγαπητού Yιού του·
• ΣΤΟ ΘΕΟ Η ΣΤΟΝ ΜΑΜΩΝΑ. (ΛΟΥΚΑΣ 16:13)
Kανένας δούλος δεν μπορεί να δουλεύει δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να δουλεύετε τον Θεό και τον μαμωνά.
